მეორე კრება 381 წელს მეორე მსოფლიო კრება ჩატარდა. ამ კრებამ კიდევ ერთხელ დაამტკიცა რწმენის სიმბოლო, რომელიც ნიკეაში იქნა მიღებული. აქვე განიხილებოდა მაკედონიანელობა. მოძრაობა, რმელმაც თავისი სახელწოდება მიიღო კონსტანტინოპოლის ეპისკოპოსის მაკედონიოსის (352–362წწ) სახელიდან. ის სულიწმიდას მიაკუთვნებდა ყოველივე იმას, რასაც არიანელები მიაწერდნენ იესოს. ხანდახან ამ მიმდინარეობის მიმდევრებს უწოდებდნენ „პნევმატომახებს“–სულიწმიდის მოწინააღმდეგენი
ეკლესიაში მომხდარი ცვლილებები მეორე საუკუნე მეორე საუკუნეში ეკლესიამ გადაიტანა მნიშვნელოვანი ცვლილებები, რომლებიც გამოწვეული იყო ორი ძირითადი მიზეზით: ერთის მხრივ, ეკლესია იმყოფებოდა რომის ხელისუფლების რეპრესიული პოლოტიკის მუდმივი წნეხის ქვეშ–გარეგანი დარტყმები, მეორეს მხრივ, თავად ეკლესიის შიგნით არ იყო ერთსულოვნება და უფრო მეტიც, მუდმივად იგრძნობოდა ზეწოლა სხვადასხვა ერეტიკული სწავლების მხრიდან–შინაგანი დარტყმები.
ეკლესიის წარმოშობა ტერმინი „ეკლესია“ ხშირად გვხვდება ძველსა და ახალ აღთქმაში და მისი მნიშვნელობა უცვლელია–ხალხთა კრებული, ან განსაკუთრებული პიროვნების მიერ შეკრებილი ხალხი განსაკუთრებული მიზნისათვის. ქრისტიანობაში–ქრისტეს მიერ შეკრებილ მორწმუნეებს ნიშნავს. „ეკლესია წარმოიშვა ქრისტეს ჯვარცმის, მისი წმიდა სისხლის, ტანჯვების, სიკვდილისა და მკვდრეთით აღდგომის შედეგად. ის პირდაპირ უკავშირდება გოლგოთის ჯვარს, სადაც ღმერთმა თავი
რუსეთი: კაპიტანი მარკო „რა არის ეს?“ შეუღრინა საბჭოთა კაპიტანმა, მარკომ, პატარა ბიჭს. „რა გინდა?“ კომუნისტი ოფიცრის წინაშე დგომისაგან გამოწვეული შიში ძლივს დაძლია თორმეტი წლის ბიჭმა. „კაპიტანო, ჩემი მშობლები თქვენ ჩასვით ციხეში. დღეს დედაჩემის დაბადების დღეა, მე ყოველთვის ვყიდულობ მისი დაბადების დღისთვის ყვავილს.“ „მას შემდეგ, რაც დედაჩემმა ჩემი მტრების
რუმინეთი: ბარტო ბარტო შიმშილის პირას იყო. კომუნისტური პარტიის ყოფილი ოფიციალური პირი და ადვოკატი, ახლა იგივე პარტიის მიერ უარყოფილი. რუმინეთის ციხის კოლონიაში უკრეს თავი. ერთხელ სავსე მუცელი, ახლა შიმშილით ხმებოდა. ფიქრობდა, ნეტავ კიდევ რამდენხანს გაუძლებდა. ბარტოს ავადმყოფური სახის შემხედვარე, ერთი თანაპატიმარი მასთან მივიდა და საკუთარი ულუფა შესთავაზა. „გმადლობთ მეგობარო,“ უთხრა მან
წყალში საჯაროდ მიღებული ნათლობა, ეკლესიასთან შეერთების ერთჯერადი აქტია, ზიარებაში მონაწილეობის მიღება კი, ყველასთვის მრავალჯერ განმეორებადი ქმედებაა, ვინც უკვე ეკლესიას შეუერთდა. წყალში ნათლობა ერთხელ ხდება, საქმეების 2:41-ში წერია; „ ვინც მიიღო სიტყვა მოინათლა და ეკლესიას შეუერთდა“, ხოლო შემდეგ მუხლში ნათქვამია, რომ ისინი, ვინც ეკლესიას ნათლობით შეუერთდნენ, გამუდმებით პურის გატეხვასა
ნათლობა არის – მორჩილების აქტი – გამოხატული მაცხოვრის ბრძანებისადმი, რისი მაგალითიც თვითონვე მოგვცა და რასაც უწოდა “მთელი სიმართლის აღსრულება” – მათეს 3:15; აღსანიშნავია, რომ თვითონ მაცხოვარი მოინათლა იოანე ნათლისმცემლის მიერ. იოანეს ნათლობას წინ უსწრებდა “სინანულის ქადაგება ცოდვების მისატევებლად” – მარკოზის 1:4; იოანე ნათლისმცემელი ამბობდა: “მოინანიეთ, ვინაიდან მოახლოებულია ცათა სასუფეველი” –
ეს თემა ეხება მთავარ თემას იმის შესახებ,თუ როგორ ვიცხოვროთ კარგი ქრისტიანული ცხოვრებით. თქვენ წაიკითხავთ გზების შესახებ, რომელთა მეშვეობითაც შეგეძლებათ დაუახლოვდეთ ღმერთს, გაიზარდოთ რწმენაში და შეისწავლოთ, რამდენიმე მორალური და ეთიკური წესი, რომლითაც სურს ღმერთს, რომ ცხოვრობდეთ. 1. გაყევი იესოს – ყველა დროის მაგალითი მთავარი მცნება, რაც ქრისტეს მიმდევარმა უნდა დაიცვას არის:“
უდიდესი ქრისტიანი მწერალი, გ. კ. ჩესტერტონი აცხადებდა, რომ მიუხედავად ჩვენი რწმენისა იმის შესახებ, ღმერთმა ადამიანი ერთ კონკრეტულ მომენტში შექმნა თუ ხანგრძლივი დროის პროცესში, ორივე შემთხვევაში უდიდესი სასწაულია ის, რომ არსებობს ისეთი უნიკალური არსება, როგორიც ადამიანია. შეიძლება ზუსტად არ ვიცოდეთ ის, თუ როგორ შექმნა ღმერთმა
ადამიანის ასაკი „ახალგაზრდა დედამიწის” თეორია ბიბლია საკმაოდ ნათლად მოგვითხრობს იმის შესახებ, რომ ადამიანი ღმერთმა შექმნა, მაგრამ ცოტათი ბუნდოვანია ის საკითხი, თუ როდის შეიქმნა ადამიანი. ჩვენ უფრო ზუსტი პასუხი გვაინტერესებს. დაბადების წიგნის პირველი თავების ყურადღებით წაკითხვის შემდეგ ჩნდება მოსაზრება, რომ ადამიანმა არსებობა მხოლოდ ექვსი ათასი წლის წინ დაიწყო და სამყაროც ამ დროისთვის უნდა შექმნილიყო. ბიბლიის
